Na początku XX wieku w dzielnicy Krakowa - Ludwinów została wybudowana Garbarnia Braci Dłużyńskich. Zakład został usytuowany przy ujściu Wilgi do Wisły. Wkrótce po uruchomieniu, garbarnię kupił znany przemysłowiec z Radomia - Rabiński. Kolejna zmiana właściciela nastąpiła w 1917 roku, została nim Spółka z o.o. Polskie Zakłady Garbarskie, która w 1921 roku przekształciła się w spółkę akcyjną. Założycielami i właścicielami większości akcji byli: baron Jan Götz Okocimski, hrabia Edward Mycielski, Bank Małopolski i Polskie Zakłady Garbarskie sp. z o.o. W początkowym okresie Zakład rozwijał się bardzo dynamicznie, wzrastało zatrudnienie, modernizowano maszyny i urządzenia, prowadzono rozbudowę hal produkcyjnych. Garbowano metodą roślinną skóry podeszwowe, skóry na wierzchy obuwnicze (juchtowe) i skóry brandzlowe. Polskie Zakłady Garbarskie w tym okresie należały do największych i najnowocześniejszych w kraju. Niestety stabilizacja waluty w 1924 r. i zmiana polityki eksportowo-celnej wpłynęła niekorzystnie na rozwój i produkcję Zakładu. W okresie okupacji Zakład pracował pod zarządem niemieckim dla potrzeb wojska. Historia powojenna w przemyśle skórzanym to historia administracyjnego łączenia na najróżniejsze sposoby przedsiębiorstw i całych ich grup.

Zaraz po wojnie Centralny Zarząd Przemysłu Skórzanego z siedzibą w Łodzi powołał Zjednoczenie Okręgu Krakowskiego obejmujące wszystkie przedsiębiorstwa przemysłu skórzanego na terenie woj. krakowskiego i rzeszowskiego. W sierpniu 1947 roku zostały zlikwidowane regionalne zjednoczenia, a na ich miejsce powołano do życia wielozakładowe branżowe przedsiębiorstwa produkcyjne. W ten sposób powstały Krakowskie Zakłady Garbarskie, w skład których wchodziły między innymi: Polskie Zakłady Garbarskie S.A. w Krakowie, Fabryka Skór "Fortuna" w Krakowie, Państwowa Fabryka Skór Chromowych w Krakowie, Garbarnia "Columbus" w Krakowie, Garbarnie w Dobczycach i Wolbromiu. Od 1959 roku następowały w przemyśle skórzanym poważne zmiany organizacyjne polegające między innymi na organizowaniu przedsiębiorstw wielobranżowych typu kombinatowego. Do takich należały Nowotarskie Zakłady Przemysłu Skórzanego "Podhale", w skład których weszły Krakowskie Zakłady Garbarskie w 1962 roku. W tym samym czasie nastąpiły w Zakładzie zasadnicze zmiany w procesie garbowania skór. Dotychczas stosowaną metodę roślinną zastąpiono garbowaniem chromowym, co pozwoliło na znaczne skrócenie czasu produkcji i specjalizację Zakładu w wytwarzaniu skór miękkich.

W latach osiemdziesiątych rozpoczęto budowę nowego kompleksu produkcyjnego na obrzeżu Krakowa, gdzie w roku 1990 przeniosły swoją produkcję wszystkie wydziały krakowskiej garbarni. Na powierzchni ok.16 ha wybudowano nowoczesne hale produkcyjne, oczyszczalnię ścieków i biurowiec. Stare wydziały usytuowane w centrum miasta zostały zlikwidowane ze względu na ochronę środowiska. W 1991r. nastąpiło ponowne usamodzielnienie się Krakowskich Zakładów Garbarskich, a pięć lat później, w 1996r. prywatyzacja Zakładu, który przekształcił się w spółkę akcyjną. Od tego czasu firma działa pod nazwą: Krakowskie Zakłady Garbarskie Spółka Akcyjna